Mjekësia Nukleare

Mjekësia nukleare përdor material radioaktiv brenda trupit për të parë se si funksionojnë organet ose indet (për diagnostikim) ose për të synuar dhe shkatërruar organet ose indet e dëmtuara ose të sëmura (për trajtim).

Mjekësia nukleare siç u cek më lart mund të tregojë se si funksionojnë organet ose indet. Për shumicën e procedurave diagnostikuese, një gjurmues, i cili përmban materialin radioaktiv, injektohet ose gëlltitet. Më pas radiologu përdor një detektor rrezatimi për të parë se sa nga gjurmuesi absorbohet ose si reagon në organ ose inde. Kjo do t'i japë mjekut informacion se sa mirë po funksionon.

Përdorimet e zakonshme të mjekësisë bërthamore për diagnostikim përfshijnë: skanimet e zemrës, mushkërive, veshkave, fshikëzës së tëmthit dhe tiroides. Në një lloj mjekësie bërthamore të quajtur tomografi me emetim pozitron (PET), gjurmuesi përdoret për të treguar aktivitetin natyror të qelizave, duke ofruar informacion më të detajuar se si funksionojnë organet dhe nëse ka dëmtime në qeliza.